طراحی مجتمع مسکونی در اصفهان با رویکرد تغییر پذیری و تطبیق پذیری مسکن

زندگی انسان امروزی سراسر تغییر است؛ توسعه و پیشرفت علوم، ارتباطات گسترده و تغییرات اجتماعی هر روز نیازها و خواست های جدیدی را ایجاد می کنند. شیوه ی زندگی و عادات اجتماعی به سرعت در حال تغییر هستند و طراحان هر روز راه های جدید و بهینه تری را برای رفع نیاز های انسان پیشنهاد می کنند. بر خلاف این تحولات، مسکن امروزی در طول عمر خود ثابت می ماند. عدم تطلابق تغییرات در زندگی امروزی با ثبات موجود در مسکن، پرداختن به موضوع تغییرات در مسکن را توجیه می کند. رویکرد تغییر پذیری و تطبیق پذیریی مسکن می تواند نیاز مسکن امروز به تغییرات را برآورده سازد و افزایش مشارکت مردم در فرآیند طراحی، ساخت و کنترل مسکن را موجب گردد؛ گسترش حضور مردم در مراحل مختلف شکل گیری مسکن، ثبات فرهنگی، افزایش حس تعلق و رشد تعاملات اجتماعی و زندگی جمعی ساکنان را در پی خواهد داشت. این رساله در صدد است برای پاسخگویی به تغییر پذیری و تطبیق پذیری مسکن و با بهره گیری از رویکرد ساختمان آزاد راه کاری اجرایی مطابق با تکنولوژی موجود در ایران برای ساخت و انبوه سازی مسکن امروزی ارائه نماید.